Binnen twee weken is Steffi er weer, dan is ze echt terug. Anderhalf jaar moest ik het doen zonder haar ongeëvenaarde enthousiasme, haar warme hart, haar pep talks en haar moed. Zonder dat brandende vuur in haar ogen. Die blik van haar, die je op slag liet weten wanneer het menens was. Wanneer ze haar […]
Sinds ik me laatst in een blogpost afvroeg of mannen en vrouwen al dan niet gewoon vrienden kunnen zijn, kwamen er enorm veel mensen op mijn blog terecht die op zoek waren naar het antwoord op de vraag: “Hoe weet ik of we meer zijn dan vrienden?” Tja, hoe weet je dat. En wat is […]
Er zijn zo van die dagen Dat ge in de spiegel kijkt En dat ge u afvraagt hoe iemand u graag kan zien Zo van die dagen dat er uitgelopen mascara onder uw ogen hangt En uw haar in een gehavende, vettige dot boven uw hoofd prijkt Dat ge uw twee maten te grote ruitjesbroek […]
Ze gooien er op de radio vast mee naar je hoofd op dit moment, maar ik vind hem zo mooi.
We zijn aan de kust, jij en ik. We drinken iets, wij samen. Jij hebt een koffie, ik een cola, heel gewoon. Ik ontdoe het flesje van zijn papieren jasje en scheur het in honderden stukjes, zoals ik dat weleens doe. We keuvelen over het weer en andere domme dingen, zoals mensen dat weleens doen. […]
Het moet me even van het hart. Ik hoorde daarnet op de radio dat er tussen de 350.000 en de 800.000 aanwezig waren op de betoging tegen het homohuwelijk in Frankrijk en ik kreeg het echt even moeilijk. Nochtans ben ik, zoals jij waarschijnlijk ook, grotendeels gedesensibiliseerd voor een groot deel van de wreedheden die […]
Ik lig met mijn hoofd tegen je aan gevleid. Languit op de zetel. Mijn voeten bungelen nonchalant naar de grond. Mijn pantoffel glijdt langzaam maar zeker van mijn voet, maar het deert me niet. Je streelt mijn haar en ik zucht een keertje. Een perfect moment. Je bent er al meer dan 10 jaar voor […]
Maar ik eigenlijk ook niet.
Ik wilde graag Grote Verhalen schrijven. Over liefde en vriendschap. Over jou en mij. Over ons, als het ware. Iets groot en belangrijk. Maar helaas: ziek zijn en nors wezen, daar blijft het momenteel wel bij. Het is soms moeilijk uit te leggen hoe ik tegenover mensen sta. Zo zonder te vervallen in platitudes en […]
Ik zat op kot in Antwerpen. Ik was pas 18. We kenden elkaar al een poos, ja toch wel al even. Ik weet nog hoe aantrekkelijk ik je vond en dat jij me helemaal niet zag staan, zoals het een echte puberjongen betaamt. En toen jij interesse in me toonde, keek ik uiteraard de kat […]
Onbenulligheden 